Είναι κοινός τόπος τοις πάσι.! Το ελληνικό χρέος δεν είναι οικονομικά βιώσιμο κι άρα δεν μπορεί να είναι και πολιτικά διαχειρίσιμο.
Με γνώση, αυτήν την οικονομική και πολιτική πραγματικότητα, στην αμερικανική πρωτεύουσα αρχίζει μια σκληρή πολιτική διαπραγμάτευση, - μεταξύ των χωρών - μελών της Ουάσιγκτον Γκρουπ - , με στόχο να υπάρξει μια συμφωνία που θα δικαιολογεί την μέχρι τούδε εφαρμοσθείσα οικονομική πολιτική στην Ελλάδα και στην οποία θα καλύπτονται επίσης οι πολιτικές επιδιώξεις Βερολίνου, Βρυξελλών και ΔΝΤ.!
Πάνω σ αυτό το λίαν ευαίσθητο μαγνάδι λεπτών οικονομικών και πολιτικών ευρωατλαντικών ισορροπιών, - το οποίο γίνεται επιπλέον ευαίσθητο έως κι ετοιμόρροπο, λόγω και των επανακαθοριζόμενων γεωπολιτικών συσχετισμών - , υφαίνεται η τύχη όχι απλά της κυβέρνησης των Αθηνών αλλά μιας ολόκληρης χώρας.!
Ερώτημα που αναμένει επίμονα απάντηση, είναι κατά πόσον, στην όποια μέλλουσα συμφωνία αφορούσα της Ελλάδα, θα ληφθεί υπόψην η περιπέτεια της πλήρως καταρρεύσασας ελληνικής κοινωνίας κι η πραγματική αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, μετά την καθόλα παραγωγική αποσάρθρωση που υπέστη στα χρόνια των μνημονίων …!!!
Αντιμαχόμενα συμφέροντα
Μετά από 8 χρόνια σκληρής οικονομικής λιτότητας, το αποτέλεσμα περιγράφεται με απλά νούμερα : Το χρέος από 118 % επί του ΑΕΠ, εκτοξεύτηκε στο 182 % επί του ΑΕΠ, (330 δις), - το οποίο πλησιάζεται επικίνδυνα κι από το ιδιωτικό χρέος = άθροισμα χρεών προς τράπεζες + ασφαλιστικά ταμεία + ΔΕΚΟ + ελληνικό δημόσιο + ιδιώτες προς ιδιώτες - , και πρέπει να εξοφληθεί από μια οικονομία η οποία έχει ξεπουλήσει τις δημόσιες υποδομές της, έχει μειώσει στο ελάχιστον την κατανάλωση ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης, έχει καλπάζουσα ανεργία, δεν διαθέτει πλεόνασμα λόγω σκληρής φορολόγησης κι εν τέλει οι όποιες παραγωγικές της δομές έχουν πλήρως παραλύσει.!
Γνώστες, όσο κανείς άλλος της εν λόγω πραγματικότητας, οι εμπλεκόμενοι στις διαπραγματεύσεις της Ουάσιγκτον καλούνται να τετραγωνίσουν τον κύκλο, καθώς :
α . Οι Βρυξέλλες, - ευρωπαϊκή επιτροπή + πολιτικό ιερατείο της ΕΕ - , θέλουν να απεμπλακούν από το ελληνικό πρόβλημα, επιχειρηματολογώντας υπέρ της δήθεν επιτυχούς πολιτικής τους, αλλά ταυτόχρονα θα ήθελαν να ελέγχουν την μεταμνημονιακή πορεία της Ελλάδας, ακριβώς επειδή η πολιτική τους δεν έθεσε τις βάσεις μιας πραγματικής οικονομικής οικοδόμησης σε μια χώρα κράτος μέλος της, δήθεν, ευρωπαϊκής οικογένειας.
Ακριβώς, πάνω σ αυτή την πραγματικότητα, ο επί των οικονομικών και δημοσιονομικών υποθέσεων επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, δηλώνει : «Θα χρειαστεί να συμφωνήσουμε σε μια διευθέτηση μετά το πρόγραμμα, η οποία θα υποστηρίζει τη συνέχιση της εφαρμογής, τα επόμενα χρόνια, των μεταρρυθμίσεων που έχουν υιοθετηθεί, καθώς και τη συνέχιση της ορθής δημοσιονομικής πολιτικής - η οποία όμως δεν θα είναι ένα μεταμφιεσμένο νέο πρόγραμμα», στο Peterson Institute of International Affairs στην Ουάσινγκτον.!
β . Το Βερολίνο, ευρισκόμενο κι αυτό προ πολλών ευρωπαϊκών και εσωτερικών αδιεξόδων, μετά από την εναλλαγή Δεξιάς – Κέντρου – Αριστεράς, στην κυβέρνηση των Αθηνών, καλείται να υλοποιήσει την υπόσχεση που είχε δώσει τόσο στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά – Ευάγγελου Βενιζέλου, όσο και στον νυν Αλέξη Τσίπρα, ότι μετά την πιστή εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων εκ μέρους της Ελλάδας κι αφού περάσουν οι ομοσπονδιακές εκλογές στην Γερμανία, θα συναινέσει στην απομείωση του ελληνικού χρέους. Η Άγκελα Μέρκελ, καλείται να υλοποιήσει την εν λόγω πολιτική υπόσχεση. Ωστόσο, η δυνατή εσωκομματική της αντιπολίτευση πιέζει για την επαναφορά της σκληρής γραμμής του Βολφρανγκ Σόιμπλε έναντι της Ελλάδας.!
γ . Το Παρίσι, με τον Εμανουέλ Μακρόν στο Μέγαρο των Ιλισίων, ευελπιστώντας στην ανάκτηση της λίαν προσφιλούς στους Γάλλους πολίτες , πολιτικής πρωτοκαθεδρίας της χώρας τους, όπως επί Ντε Γκωλ και Μιτεράν, προτείνει την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους με ρήτρα ανάπτυξης. Προς τούτο, έχει συνάψει συμφωνία με τον έλληνα πρωθυπουργό κι ο Αλέξης Τσίπρας έχει επενδύσει τα μέγιστα σε μια τέτοια εξέλιξη.
Ωστόσο, ερώτημα παραμένει κατά πόσον, ο γάλλος πρόεδρος μπορεί να αυτονομηθεί πλήρως από το Βερολίνο και να διαρρήξει τον γαλλογερμανικό άξονα για χάρη της Ελλάδας. !
δ . Το ΔΝΤ, επιμένει στην ανάγκη ονομαστικής ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, προκειμένου αυτό να καταστεί οικονομικά βιώσιμο και πολιτικά διαχειρίσιμο. Την εν λόγω έμμονη θέση, το ΔΝΤ, επιμένει να λανσάρει σε αντίθεση με τους ευρωπαίους εξαιτίας της μη τήρησης των καταστατικών του υποχρεώσεων περί απομείωσης του ελληνικού χρέους στην αρχή εμπλοκής του στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης, προς χάριν των ευρωπαίων εταίρων που επεδίωκαν την τεχνοκρατική του εμπλοκή. Στην παρούσα φάση, μια εμμονή στην πάγια θέση του, χωρίς την συγκατάθεση των Βρυξελλών, ίσως σήμαινε και την απομάκρυνσή του από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, κάτι που θα συνέβαινε για πρώτη φορά μετά την ίδρυση του το 1944 και δεν θα είχε την συγκατάθεση της Ουάσιγκτον.
Επικίνδυνα εγκλωβισμένη η Αθήνα
Η κυβέρνηση των Αθηνών έχει πολύ επικίνδυνα αυτεγκλωβιστεί. Με την αποδοχή πλεονασμάτων 3,5 % κι επί πλέον…, συνηγορεί υπέρ της άποψης των ευρωπαίων εταίρων, ότι…, «αφού δύνασαι να παράγεις πλεονάσματα τόσο υψηλά, δεν έχεις ανάγκη απομείωσης χρέους».! Ταυτόχρονα, επιτιθέμενη στο ΔΝΤ, κινδυνεύει να χάσει τον μόνο σύμμαχο υπέρ της απομείωσης χρέους κι υπέρ της μείωσης των υψηλών πλεονασμάτων . Επί τούτου, ουδέποτε το ΔΝΤ ζήτησε μείωση περαιτέρω συντάξεων κι του αφορολόγητου. Η θέση του ΔΝΤ, είναι σαφής : «Εάν επιμένετε πως είναι εφικτά τα πλεονάσματα του 3,5%, τότε πρέπει να μειώσετε συντάξεις και αφορολόγητο από την 1η – 1ου- 2019».!
Επ αυτού ακριβώς του θέματος, θα διαφανούν οι προθέσεις της νέας κυβέρνησης της Γερμανίας, καθώς θα είναι η πρώτη ουσιαστική συζήτηση για το ελληνικό ζήτημα με τη συμμετοχή του νέου σοσιαλδημοκράτη Γερμανού υπουργού Οικονομικών Όλαφ Σολτς, στην επίμαχη συνάντηση της Ουάσιγκτον, κατά τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Μέσα σ αυτό το κλίμα, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle επικαλούμενη σχετικό δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung, οι δανειστές της Ελλάδας συζητούν το ενδεχόμενο να παραταθεί για μερικούς μήνες το Τρίτο Πρόγραμμα Στήριξης που κανονικά ολοκληρώνεται τον Αύγουστο. Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι όποιες αποφάσεις θα ανακοινωθούν στα τέλη Απριλίου στη Σόφια στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.
Τούτων, όλων δοθέντων, είναι σαφές πως οποιαδήποτε διάψευση των ευοίωνων εξελίξεων, όπως οι ανώτεροι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου πιστεύουν, θα δημιουργούσε ρήγματα στην κυβέρνηση.
‘
Ήδη, ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης σε εντελώς διαφορετικό πνεύμα εκτίμησε ότι τα «δύσκολα είναι μπροστά μας». «Πρέπει να βγούμε από την παραδοχή ότι όλα βαίνουν καλώς» δήλωσε μιλώντας στην επιτροπή για το δημογραφικό και προκάλεσε αίσθηση όταν εξέφρασε την άποψη ότι χωρίς μερική διαγραφή χρέους τα προβλήματα θα παραμείνουν.«Χωρίς ονομαστική απομείωση του χρέους σε ποσοστό 15% έως 20% δεν θα μπορεί να γίνει απόσβεση» είπε. Ανέφερε επίσης ότι τα πλεονάσματα ύψους 3,5% από το 2018 και μετά που πρέπει να πετύχει η χώρα κάνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου